دین اسلام، حکمت موجودیت طائفه های مختلف در جامعه انسانی را بیان کرده است. الله میفرماید: يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (حجرات 13) ای مردم ! شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره، تیره و قبیله، قبیله قرار دادیم برای این که یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک امتیاز در برابر هم نیست) گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست! خداوند دانا و آگاه است. این در حالیست که ادعا می شود که مردم افغانستان 99% مسلمان اند. ولی یون افغانستان بخاطر تأمین نفع خود و خانواده شان، بدون در نظر داشت حکم آیت متذکره مردم و تیره های مختلف موجود در این کشور را علیه یکدیگر تحریک کرده و به انتقام جوئی های گوناگون وادار می سازند.
قدامت موضوع تنشهای قومی و شدت آن به زمان ایجاد حزب خلق و اواخر حکومت شاهی ظاهرخان میرسد، و با به قدرت رسیدن کمونست ها بیشتر اوج گرفت و حتی تا کنونی زبانه میزند. این در حالیست که احزاب قوم محور (افغان ملت و حزب ستم) با تغییر نام در پی تطبیق برنامههای شوم خود برآمده و میخواهند بین اقوام باهم برادر در این کشور تفکیک های چشم گیری را ایجاد نمایند.
بیشتر از رهبران گروه ها از زمان شوری تا کنون در این کشور با اوج دادن مسائل قومی و زبانی به تأمین منافع خویش و خانواده هایشان از طریق جاه افتیدن در مقام و پست های کلیدی به نمایندگی از قوم مربوطه پرداخته و زندگی خوش مردم مسلمان و برادر افغانستان را با گسترش دهی اختلافات بین اقوام ربوده اند. در حالی که مردم افغانستان ضمن باور و اعتقاد به اسلام چنان در همزیستی و خویشاوندی با هم گره خورده اند که نیم قرن تلاش بیرونی و عمال و اجنتان داخلی قدرت های شرقی و غربی تا کنون نتوانسته است بین مردم این کشور فاصله مطلوب آنها را ایجاد نماید.
مسایل قومی و زبانی در جهان چنان پیش پا افتیده است که اعتنای بر آن از حیثیت انسانی یک انسان می کاهد و دون نگری انسان را به رویش می کشاند. باید تذکر دهم که پیشتر از همه کشورهای جهان مسئله قومی در امریکا بین سیاه پوستان و سفید پوستان و جود داشت که تقریب بیشتر از دو قرن ادامه داشت که مفید تمام نشد و با مبارزه نفس گیر سیاه پوستان این موضوع به یک مفهوم تاریخی تبدیلی گردید. حتی در اوایل قرن دو هزار و یک (2001) میلادی سیاه پوستی (بارک حسین اوباما) دو دوره به ریاست جمهوری امریکا میرسد. اما در افغانستان اسلامی و امروزی که جهان به یک ده کده تبدیل شده است، مردمش از فرط بی پروائی رهبرانش به مسائل قومی دست و پنجه نرم می کنند.
رهبران به نام این کشور چنان سر کلمات، مردم را به ستیز آوردند که در بکار بردن کلمه دانشگاه و پوهنتون سال ها در مراکز علمی و دستگاه های دولتی (حکومت، شورای ملی و محکمه) نتوانستند به پذیرش یکدیگر کنار بیایند. و کاربرد هر زبان را به مفاهیم کاربردی خودش مجاز بخوانند. انسان به حال همه ( کدرها مراکز علمی و دستگاه های دولتی، حکومت، شورای ملی و محکمه) که ظاهراً نخبه گان و رهبران این کشور اند، تأسف کند.
قسمت پنجم: زدودن امنیت جسمی و روانی مردم
های ,مردم ,قومی ,کشور ,افغانستان ,یک ,این کشور ,قومی و ,را به ,در این ,و زبانی
درباره این سایت